نام : حسین لقب : سید الشهداء کنیه : ابو عبدالله نام پدر : علی (ع) نام مادر : فاطمه (س) تاریخ ولادت : 3 شعبان محل ولادت : مدینه مدت امامت : 11 سال مدت عمر : 57 سال تاریخ شهادت : 10 محرم علت شهادت : عدم بیعت با یزید نام قاتل : شمر بن ذی الجوشن محل دفن : کربلا معلی
امام حسین فرزند دومین امام علی و حضرت زهرا علیهم السلام است . آن حضرت در شهر مدینه به روز سوم شعبان دیده به جهان گشود آن حضرت شش ماه و ده روز با برادر بزرگترش امام حسن (ع) فاصله سنی داشت و مراحل رشد و نمو خویش را درمدت کمتر از هفت سال در مصاحبت با رسول (ص) و سی سال در کنار امیرالمومنین (ع) و ده سال با امام حسن (ع) گذراند. و در سال 49 یا 50 هجری پس از شهادت مظلومانه امام حسن (ع) امامت شیعیان را بر عهده گرفت .
در روایت دیگری، فاطمه سلام الله علیها فرمود: « وقتی فرزندم حسین در شکمم بود، در تاریکی شب، نیازی به چراغ نداشتم.»
یکی از ویژگیهای امام حسین ( ع ) این است که جبرئیل مژدهی ولادت و خبر شهادت آن حضرت را پیش از تولدش برای پیامبر گرامی آورده است.
« جبرئیل بر محمد (ص) نازل شد و گفت: ای محمد! خدا تو را به مولودی که از فاطمه متولد میشود مژده میدهد و بدان که امت تو، بعد از تو او را میکشند» « ای جبرئیل! سلام مرا به پروردگارم برسان. مرا به مولودی که از فاطمه متولد شود و امتم او را بکشند نیازی نیست.» جبرئیل به آسمان عروج کرد و آنگاه فرود آمد و دوباره همان سخن را گفت. پیغمبر نیز همان پاسخ را تکرار کرد. جبرئیل به آسمان بالا رفت و آنگاه فرود آمد وگفت: « ای محمد! پروردگارت به تو سلام میرساند و به تو بشارت میدهد که امامت و ولایت و وصایت را در نسل آن مولود قرار میدهد.» آنگاه پیامبر فرمود: «راضی شدم.»
ابن عباس از پیامبر اکرم (ص) نقل می فرمایند که :
جشن میلاد امام حسین (ع) در ملکوت ابن عباس از پیامبر گرامی نقل می کند:
حضرت امام خمینى ره نیز در سوم شعبان سال 1358 به مناسبت ولادت امام حسین( ع ) در پیامی سوم شعبان را روز پاسدار نامیدند. بسم الله الرحمن الرحیم روز مبارک سوم شعبان المعظم را که روز طلیعه پاسدار و پاسدارى از مکتب مترقى اسلام است به عموم هم میهنان و بخصوص پاسداران انقلاب اسلامى تبریک عرض و بحق باید این روز معظم را روز پاسدار بنامیم روز ولادت با سعادت بزرگ پاسدار قرآن کریم و اسلام عزیز است، پاسدارى که هرچه داشت، در راه هدف اهدا کرد و اسلام عزیز را از پرتگاه انحراف رژیم طاغوت بنى امیه نجات داد... اگر فداکارى پاسداران عظیم الشان اسلام و شهادت جوانمردانه پاسداران و اصحاب فداکار او نبود، اسلام در خفقان رژیم بنى امیه و رژیم ظالمانه آن وارونه معرفى مى شد و زحمات نبى اکرم (ص) و اصحاب فداکارش به هدر مى رفت...همه پاسدار اسلام و حکومت حق باشید. در اینجا پاسداری این است که این حکومت، حکومت عدل باشد و پاسداری از عدالت باشد.پاسداری از عدالت این است که پاسدار خودش موصوف به عدالت باشد تا بتواند پاسداری از عدالت کند... |
۱-مایه ناراحتی شیطان لعین است.
۲-مایه استجابت دعا می شود.
۳-باعث نجات یافتن از فتنه های آخرالزمان می شود.
۴-باعث آمرزش گناهان می شود.
۵-شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می شود.
۶- نشانه انتظار است.
۷-فرج مولای ما حضرت صاحب الزمان(ع) زود تر واقع می شود.
۸-باعث طولانی شدن عمر است.
۹-هنگام مرگ به او مژده می رسد و با او به نرمی رفتار می شود.
۱۰- باعث زیاد شدن اِشراف نور امام زمان(ع) در دل او می شود.
۱۱-محبوبترین افراد نزد خداوند خواهد بود.
۱۲-کردار بد او به کردار نیک مبدّل می شود.
۱۳-دعای امیرالمومنین(ع)در حق او در روز قیامت است.
۱۴-بی حساب داخل بهشت می شود.
۱۵-فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند.
۱۶-در امان است از تشنگی روز قیامت.
۱۷-این دعا در عالم برزخ و قیامت مونس مهربانی خواهد بود.
۱۸-باعث دوری غصّه ها می شود.
۱۹-این دعا خوشایندترین اعمال نزد خداوند است.
۲۰-در روز قیامت هدیه های ویژه ای دریافت می کند.
۲۱-سبب کامل شدن دین است.
۲۲-ثواب کسی را دارد که زیر پرچم حضرت مهدی (ع) شهید شده است.
۲۳-با ائمه اطهار(ع) محشور می شود.
۲۴-نائل شدن به بالاترین درجات شهدا در روز قیامت.
۲۵-رستگاری به شفاعت حضرت فاطمه زهرا(ع)را دارد.
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) فرمودند : لقمان، پیامبر نبود ولی بنده ای بود که بسیار فکر می کرد و به خداوند ایمان واقعی داشت. خدا را دوست داشت و خداوند نیز او را دوست می داشت.
امام صادق ( علیه السلام ) می فرمایند : لقمان، حکمت را به خاطر مال و فامیل دریافت نکرده بود، بلکه او مردی پرهیزکار، تیزبین، با حیا و دلسوز بود ...
لقمان با دانشمندان زیاد می نشست. او با هوای نفس خود مبارزه می کرد و ...
دارای عمری طولانی، معاصر حضرت داوود و از بستگان حضرت ایوب بود. وی میان حکیم شدن یا حاکم شدن مخیر شد و حکمت را انتخاب کرد. از لقمان پرسیدند : چگونه به این مقام رسیدی ؟ گفت : به خاطر امانت داری، صداقت و سکونت درباره آنچه به من مربوط نبود.
امام صادق ( علیه السلام ) فرمودند : لقمان نسبت به رهبر آسمانی زمان خود معرفت داشت.
در عظمت لقمان همین بس که خدا و رسول خدا و رسول او و امامان معصوم ( علیهم السلام ) پندهای او را برای دیگران نقل کرده اند.
گوشه ای از نصایح لقمان
· اگر در کودکی خود را ادب کنی، در بزرگی از آن بهره مند می شوی.